Кайним үйлөнүп сонун болду. Күйөөм үйдүн уулусу, дароо бөлүндүк. Кайын журтум жакшы. Болгону кайын энем өтө эле зыкым. Эми айтайын дегеним, бай тургандарына карабай колу ачык эмес.
«Көп жешет» деп конок тосконду жаман көрөт. Конфет, печеньелерди беш-бештен кылып санап салат. Суюк тамакка бир эле картошка кошот. Эт түгөнүп калат деп астырбайт. Жадакалса, кир жуучу порошокту бир кашыктан салдыртып үнөмдөйт. Үйдө алты киши жашаганыбызга карабай, күнүнө бир эле нан жасатат.
Жаңы келин мендей болуп кыйналып, кысылат го деп ойлогом.
Тарс-тарс сүйлөгөн такылдаган келин экен. Кирип эле баарыбыздын бетибизден өөп учурашып, “көшөгө тиги жактабы” деп өзү таап алды. Ашып кетсе көшөгөдө бир саат отурду окшойт, “скучно” болуп кетти” деп жаныбызга келди. Бизге кошулуп боорсок кесип, идиштерди жууп, чуркап барып конокторго жүгүнгөнгө жетишип жатты.
Кайын энемдин кыялына көнүп калган жаным “идиш жуучу каражатты аздан колдон” десем, “ой жеңе, ошол жетмек беле”,-деп каалашынча куюп жатты. Акырын кайын энемди байкасам, көзүнүн кыры менен карап отуруптур. Бирок, эмнегедир унчуккан жок.
Экөөбүз күн алыс WhatsАpp аркылуу жазышып турабыз.
— Эмне тамак жасап жатасың?
— Эт асканы жатам.
— Эт?
— Ооба, эмне болду?
— Жөн эле.
— Кечинде келип тамак ичип кеткиле.
Кайын энем өмүрү эт астырбайт эле, барып кабар алып келейинчи деп жөнөдүм.
Кайын энем, мен, абысыным болуп чай ичип отурганбыз. Абысыным кыям алып келгени үйгө кирип кеткен. Бир маалда кошуна эженин баласы күрөк сурап келди. Кайын энем “сынып калган” деп койду. Күрөк жакшынакай эле болуп сарайда тирелип турат. Тиги бала дагы митаам экен, үйдөн чыгып келаткан абысынымды көрө калып, “жеңе күрөгүңөрдү алып турсам болобу?” деди. Ал камырабай “кайра алып келип бербесең өлөсүң”, — деп сарай жакты көрсөттү.
Мен барып калсам эле «жеңе эмне салып берейин? Картошкаңыз барбы? Жумуртка ала кетесизби?», -дей берет. Кайын энемди көзүнө да илбейт. Мен анте алчу эмесмин. Өтүмүм жок, кайын энем эмне дейт, деген ой башыман чыкчы эмес.
Кошуналардын баары абысынымды жакшы көрүшөт. Ооз тий деп уюу тууса сүтүн, алыстан баласы келсе конфетин көтөрүп келишет.
Байкасам, үй баягы мен бардагыдай эмес. Ичине береке кирип, өзгөрүп калгандай көрүндү. Атүгүл өмүрү көрбөгөн кайын энемдин туугандары келе баштаптыр. Кайын энем дагы башкача. Тамак-аш менен иши жок, каткырып алар менен сүйлөшүп отурат. Абысыным такылдап эки жакты тейлеп жүрөт. Сөз жок, абысыным кыйын экен!
Башкы беттеги илюстративдүү сүрөт.
Бул жерден башка кызыктуу макалаларды окусаңыз болот:
Өмүрү айылдан чыкпаган апамды эс алууга алып барсам каза болуп калды
Шаардык келинибиздин кетмен көтөрүп суу буруп жүргөнүн көрүп оозубуз ачылды
