Bilesinbi.kg окурмандарынын баштан өткөргөн ар түрдүү окуялары менен бөлүшүп келет. Бул ирет бир атанын катын жарыялайбыз. Эскертүү! Каармандардын аты өзгөртүлдү. Башкы беттеги илюстративдүү сүрөт, макалага тиешеси жок!
Жалтанбай тике карады. Көздөрү жашка толуп чыкты. Бирок, бир тамчы агызбай болгон күчү менен кармап турду. Эки муштумун дагы түйүп алыптыр. Коркуп кеттим.
Качан уулумдун мага болгон сыйын жоготтум экен? Ичип келип тополоң салгандабы? Жумуш издебей үйдө жаткандабы? Аялымды сыйлабай ыйлаткандабы? Мектептеги чогулуштарына барбагандабы? Ач калтырып досторум менен сайрандап жүргөндөбү? Билбейм, билбейм, билбейм… Бир билгеним, мен эми уулум үчүн авторитет эмесмин. Сыймыктана турган атасы эмесмин. Сыры менен бөлүшчү досу эмесмин. Мен жөн гана анын жарык дүйнөгө келүүсүнө себеп болгон бир бечарамын. Саны бар, сапаты жок аталардын катарына түштүм. Арданам!
— Апамы дагы ыйлатсаңыз, алып кетип калам.
— Кайда кетесиң?
— Сиз жок жакка!
Келинчегим экөөбүз таарыныша кеткенбиз. Кармана албай жүрөгүнө тийчү сөздөрдү айтып алгам. Уулум чуркап келип, апасын алып чыгып кетти. Кайра келип, мени урушту. Болгону алты жашта.
ин башынан курганды үйрөн”,-деп апасын чакырды. Үчөөбүз балатынан түбүнө отуруп алып лего кура баштадык.
Бул жерден башка кызыктуу макалаларды окусаңыз болот:
Кудагыйыма “кызымды көлөкөгө баккам” десем, “мен деле күн көрсөтпөйм” деди
Күйөөмдүн кандай жол менен акча таап келгенин угуп боорум эзилди
