Мен 18 жаштамын. Жалгыз калган учурда ойго чөмүлүп, өзүм менен өзүм сүйлөшөм. Бирөөгө айта турган сөзүмдү алдын ала даярдайм, же тескерисинче, мурунку диалогду эстеп “ушинтип айтсам болмок, мынтип жооп берсем болмок” дейм. Мен муну атайын кылбайм, жакында эле башталды деп да айта албайм. Бала кезимен эле бар.
Өзүм менен сүйлөшкөнүм нормалдуубу? Психикалык ооруга жатпайбы?







