Турмушка чыккам, бир кызыбыз бар. Жолдошум аябай түнт адам, кээде кызымды боорума кысып, басып кетким келет. Бирок өз атасындай эч ким боло албайт да туурабы? Күйөөм кызын жакшы көрөт.
Экөөбүз эки башка адамбыз, ойлорубузду ачык айтып, отуруп алып сүйлөшпөйбүз. Мен андан көп нерсени күтөм, ал мен жанына жолотпойт, түшүнүүгө аракет кылбайт, алдап коюу дегенди билбейт.
Үйлөнөөрдө бир аз эле сүйлөшкөнбүз, чынында, жактыруу сезими деле болгон эмес. Тийсем жактырып кетээрмин, менден улуу болсо, башкача мамиле кылат, деп ойлогом. Көрсө жаңылыптырмын.
Аябай тажап кеттим. Эмне кылсам? Кеңеш бериңизчи?
