30 жаштамын. Эки кичинекей балам бар, экөөтең бала бакчага барат.
Мүнөзүм өзгөрүп урушчаак болуп кеттим. Өзүмдү кармай албай улуу адамдар менен дагы уруша кетем. Эмнепи сүйлөп жатканымды дагы көзөмөлдөй албай калып жатам.
Бүгүн да кайын энемди күнөөлөп, оюмду айтып, кыйкырып алдым. Бирок кайра кечирим сурап, мүнөзүмдү түшүндүрүп бердим.
Менин мүнөзүм өзгөрүп жатат, мындай эмес болчумун. Бирөөгө кыйкырып алсам, аны кече ойлонуп кыжаалат болом.
Ошондой учурларда өзүмдү кантип токтотом?







