Турмушка чыкканыма үч жыл болду ортобузда бир балабыз бар. Биз сүйлөшүп, сүйүшүп жүрүп үйлөнгөнбүз. Башыбыздан көп нерсе өттү, кыйналдык. Азыр деле жашообуз абдан жакшы эмес. Көп жолу ажырашкым келген, бирок чечиле албайм.
Сүйөм деп айтпайт, жылуу мамиле кылбайт, өппөйт, кучактабайт, мага кайдыгер мамиле жасайт. Бир нерсе десем эле “билесиң да сүйөөрүмдү, менин мүнөзүм ушундай” дейт. А мен тескерисинче абдан эмоционалдуумун.
Кээде кол көтөрөт, сөгөт, басынтат. Барынан жүрөгүмдү оорутканы башка кыздар менен сүйлөшкөнү болду. “Мен эч ким менен жаткан эмесмин, бул жөн гана жазышуу. Сен мени сыйлабайсың, өзүмө болгон ишеним жоголду, ошондуктан башкалар менен сүйлөшөм” – деп кайра мени күнөөлөйт.
Жашоомду жек көрөм, күйөөмдү жек көрөм, өзүмдү жек көрөм. Жашоомдун маңызы балам гана.
Эмне кылам? Бардыгын унутуп кантип жашайм? Кайра кайталансачы?
