Саламатсызбы. Мага психологдун жардамы керек. Мен 19 жаштамын, менден 10 жаш кичүү иним бар. Ал азыр 9 жашка чыкты. Мен азыр шаарда окуп жүрөм.
9-классыман тартып мүнөзүм аябай өзгөрдү, эч кимдин сөзүн көтөрө албай, кыялым чорт болуп кеткен. Ошол учурда абдан көп каталарды кетирдим. Үйдө эч ким жокто иним шоктонсо, уруп, сабап салчу элем. Ал ошол мезгилде 1-класс болчу. Сабакка кызыгуусу жок эле, жиним келип, колдорун кайрып, урушчумун. Ансайын сабагын окугандан каччу.
Азыр чоңоюп калды, үйдөн кетип окуу жайга тапшыргам. Бирок менин ургандарымды унутпаптыр, мени аябай жаман көрүп калыптыр. Айылга телефон чалсам, апам үйдө жок болсо, өчүрүп салат, же болбосо эжемдин кызына сүйлөш, деп берип коет.
Кетирген кемчиликтримди кантип ондойм? Эмне кылсам болот?
