Мен 24 жаштамы Ата-энем турмушка чык, деп канча жылдан бери айтып келет. Эмнегедир чыккым келбейт. Эркектер менен сүйлөшө баштаганда бир жаман жерин байкап калсам эле өзүмдөн алыстата баштайм. Үч жыл мурда бир бала менен кыз-жигит болуп жүрдүк, бирок ал азыр үй-бүлөлүү. Андан кийин эч ким менен мамиле кура албадым. Эмне үчүн экенин өзүм да түшүнбөйм. Эч кимге ишенбей калдым. Олутту себептери деле жок. Болгону адамдардын жакшы жактарын эмес жаман сапаттарын гана көрүп туруп алдым.
Мисалы көп сүйлөйт, ашыкча каткырат ж.б.
Эмне кылышым керек?
