Салам, достор! Балаңызды жалгыз тарбиялап жатасызбы? Атасы же апасы кайда экенин сурап жатабы? Чындыкты айткыңыз келеби? Анда бул кеңештерге кулак салыңыз.
Калп айтпаңыз
Бул татаал теманы чечүүнүн эң мыкты жолу — чындык. Калп айтпай, болгонун болгондой, так жооп бериңиз. Бул суроолордун ар бири бала үчүн өтө маанилүү экенин билиңиз. Ошондо бала сизге ишенет, ортоңордогу мамиле бекемделет.
Ыңгайлуу учурду тандаңыз
Маанайы чөгүп турганда, ооруп калганда же курсагы ач болгондо сөздү баштабай туруңуз. Анан ыңгайлуу учурду күтүп убакытты созо бербеңиз. Бала биринчи маалыматты көчөдөн эмес сизден уккудай болсун. Ошон үчүн баланын тили чыгып, баарын түшүнүп баштаганда эле айтып берүү керек.
Бир деңгээлде болуңуз
“Кел балам, сүйлөшү”,- деп, диалогго чакырыңыз. Туруп турган болсо туруңуз, отурса жанына отуруңуз. Кыскасы, экөөңөр бир деңгээлде болгула, ал отурса туруп албаңыз дегеним. Катастрофа кылбай, шашпай, жайбаракат отуруп алып, түшүндүрүп бериңиз.
Реакциясынан коркпоңуз
Бала чындыкты уккандан кийин ар кандай реакция кылышы мүмкүн. Мисалы, ыйлайт, бакырат, катып калат ж.б. Буга даяр болуңуз. Бала дагы өзүнчө бир чоң адам экенин түшүнүңүз.
“Сени жакшы көрөм” деңиз
Атасы же апасы менен ажырашып кеткениңиз үчүн же тагдырыңар бир болбой калганына баланын эч кандай күнөөсү жок экенин айтыңыз. Ал сүйүүдөн жаралганын, аны канчалык жакшы көрөрүңүздү, канчалык күткөнүңүздү билдириңиз.
Атасын же апасын жамандабаңыз
Бала көрбөсө дагы атасы же апасы тууралуу жакшы образ түзүп алган болот. Сиз аны бузуп, психикасына доо кетирбеңиз. Тескерисинче, жакшы тараптарын айтып, “бул жериңер окшош” деп көңүлүн көтөрүңүз. Мисалы, “Ооба, жагдай ушундай болуп калды, азыр атаң же апаң жаныбызда жок. Бирок, билесиңби ал сонун адам болчу, ошондуктан сендей боорукер, сулуу, талантуу бала төрөлдү.”
