
Балам 22 жашта, үйлөнө элек. Кыздар менен сүйлөшпөйт. Дос балдары кандай, алар менен эмнени сүйлөшөт болду экен, деп байкасам, достору деле жок экен.
Башкалардай болуп чоң атасынын же туугандардын колунда өскөн жок. Өзүбүздүн жаныбызда эле болду. Университетти быйыл бүтөт. Бирок чечкиндүү эмес, тартынчак, орой, жини бат келет. Бир ишти баштагандан коркот. Элден жалтана берет, эл эмне дейт деп.
Баламдын мындан аркы тарбиясын кандай кылышым керек? Кайсы жерден туура эмес кылдым?






