«Апа коюңузчу!» Апаларыбыз бир нерсе десе, ушинтип айтып калмай жайыбыз бар эле. Ойлоп көрсөк, акыр аягы апалар айткан сөздөр чын болуп чыгат экен. Биз ушундай фразалардын айрымдардын топтодук.
«Ой, сени ким карамак эле»
Чу, дегенде эле апалардын ушул сөзүнөн баштайлы. Реалдуу жашоодо ар ким өз иши менен алек, биз тууралуу эч ким ойлобойт. Кайдан болосуң, кайда жашайсың, эмнени угасыз, эмне киесиң, кандай окуйсуң, ким менен жолугасың – мунун баары эч кимди түйшөлтпөйт! Убагында бул сөзгө маани бербегенибиз менен, анын чыныгы маанисин түшүнгөндөн кийин жашоо кадимкидей жеңилдей баштайт.
«Чоңойгонго жетишесиң»
Апалар балалык, окуучулук, студенттик жашоодон ырахат алуу керек деп туура айтыптыр. Чоңойгонго жетишет экенбиз. Ал эми капыстан туура эмес жерде уктап калсаң, эч ким сени көтөрүп барып төшөккө жаткырбайт, ыйласаң эч ким сага оюнчук же таттуу алып бербейт, грамота алсаң эч ким сага акча бербейт ж.б дегендей. Учурдан ырахат алышыңыз керек экен, чоңоюуга ар дайым убактыбыз болот.
«Шапка кийип жүрүш керек»
Бул сөздү ЛОРго барганга чейин эстебейсиң. Сулуулук жылуулуктан жогору экенин, башың же кулагың ооруй баштаганда түшүнөсүң. «Каап, апам туура айтыптыр» деп бармагыңды тиштейсиң. Анан сумкаңа катып койгон шапкаңды издеп, аны таба албай, үйдүн баарын чачасың.
«Тур жат, эртең турбай кыйнайсың»
Эртең менен тура албай онтолоп жатканда, апалардын ушу сөзү эске келет. Убагында уктоо жана тамактануу баарынан маанилүү экенин апабыз кичинебизден эле айтчу экен. А биз эрте жаткырып койгонуна бултуңдап, кыялыбызды көрсөтчүбүз. Мына эми, режимди сактоо кыйын болгондо, бул фразаны эстейбиз.
А сиздин апаңыз айткан кайсы сөз чын болуп чыкты?
