Сөз башынан болсун. Жолдошум экөөбүз 17 жыл бирге жашадык. Таарыныша кетип алты айдан бери эки жакта жүрөбүз. Ортодо бир эле кызыбыз бар, жакында 17ге чыгат.
Биздин жашообузга ата-энелерибиз кийлигишип коюшту. Айылда, кайын атамдын үйүндө турчубуз. Күйөөм чечкинсиз, ата-энесинин бир туугандарынын сөзүнөн чыга албайт. Алар жакында ага башка аял алып беребиз деп жатышыптыр.
Мен шаарга келип, жумушка кирип алгам, кызым мени менен. Күйөөм экөөбүз телефондон сүйлөшкөндө жакшынакай эле сүйлөшүп, кайра келчи, деп айтат, бирок келип алдыман өтүп, алып кетүүгө эрки жеткен жок.
Мен да болбой койдум. Өзүм кеткен жокмун, мени үйдөн кайын энем кууп чыккан. Бир жашап жүргөндө күйөөм башка аялдарга барып жүрдү, мага да колу тийчү, жөнү жок кызганчаак эле.
Кызым, атасын, чоң апа, чоң атасын жакшы көрөт. Ошентсе да, барбай эле коюңуз, кайра эле баякы күндөр, бакы жашоо башаталат, ошол сизге жагабы дейт. Бирок ошончо жыл бирге болуп, анан ажырашып кеткенибизге ичим күйүп жатат. Стресс болуп эмне кылышты билбей турам.
Мага кеңеш бергилечи?
